روزهای جمعه را دوست دارم...!
روزهای جمعه را دوست دارم،
چراکه مرا به یاد تو می‌اندازد، به یاد تو که روزی خواهی آمد.روزهای جمعه را دوست
دارم، چراکه متعلق به توست، به تو که صاحب الزمانی. روزهای جمعه را دوست دارم،
چراکه توی این روزها، کوچه‌ها، خانه‌ها، درخت‌ها، گل‌ها، حتی حرف‌ها و نگاه‌ها،
همه حال و هوای دیگری دارد. حال و هوای تو را دارد.
روزهای جمعه را دوست
دارم، چراکه همه چیز بوی انتظار می‌دهد، بوی تو را، بوی قدم‌های آسمانی تو را.
روزهای جمعه را دوست
دارم، چراکه تقویم خانه نیز رنگ غروب و تنهایی لحظه‌های بی‌تو را به خود دارد، رنگ
سرخ غروب انتظار را.یک جمعه دیگر آمد و رفت، بی‌تو. بدون حضور تو، بدون ضرباهنگ
قدم‌های تو.یک جمعه دیگر آمد و رفت، اما این بار نیز چشم‌ها به نور جمال و زیبای
تو روشن نگشت. یک جمعه دیگر آمد و رفت و... .یک جمعه دیگر آمد و رفت و زمزمه دعای
اللهم عجل لولیک الفرج این بار نیز به استجابت دعا نرسید.
اللهم عجل لولیک الفرج
آه از جمعه بی تو گله دارم آقا...
ای
التماس و خواهش بالا، دوازده !
ظهر
اذان عقربه ی ما، دوازده!
من حقم
است هشت گرفتم چرا که من
یک جمله
هم نساخته ام با دوازده
با چند
نمره باشد اگر رد نمی شوم ؟
یک ،دو
،سه،هفت،هشت،نه آقا دوازده
بی تو
تمام اهل قیامت رفوزه اند
ای نمره
ی قبولی دنیا، دوازده اللهم
عجل لولیک الفرج