ــــــــــــــــــــ مــرام اســلام ــــــــــــــــــــ
پیــامبر اکرم (ص)
ـــــــــ«هیــچ عـرب را بر عجـم،
ــــــــــــــــــو هیــچ عجـم را بر عـرب،
ـــــــــــــــــــــــــــ و هیــچ ســفید را بر ســیاه، ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ و هیــچ ســیاه را بر ســفید برترى نیست...!»
********مـگر بـه تقــوا ********
گلوله های سربی... بمباران و موشک...
واژه های نام آشنای کودکانی است که بی تفهیم جرم در دادگاه وجدان های خفته درندگان انسان نما، محکوم به غسل با خون و حبس ابد در گورهای خاموش سرزمینی می شوند که حق آب و گلش را اشغالگران زیر سوال برده اند.
یک کاریکاتور قدیمى
کاریکاتور سیاسی جنگ لفظی بین کودک اسرائیلی و فلسطینی
برنده جایزه بهترین کاریکاتور در امریکا
کودک اسرائیلی:
پدرم به من گفته ؛ شما شرور، تروریست و حیوان صفت هستید!
کودک فلسطینی:
ولی پدر من چیزی بهم نگفته! آخه پدر تو اونو کشته!
حضرت امام خامنه ای مدظله العالی: فقه سیاسی در شیعه، سابقهاش از اولِ تدوین فقه است. یعنی حتّی قبل از آنکه فقه استدلالی در قرن سوم و چهارم تدوین بشود - در عهد روایات - فقه سیاسی در مجموعهی فقه شیعه حضور روشن و واضحی دارد؛ که نمونهاش را شما در روایات میبینید. همین روایت «تحفالعقول» که انواع معاملات را چهار قسم میکند، یک قسمش سیاسات است - امّاالسّیاسات - که خب، در آنجا مطالبی را بیان میکند. در این روایت و روایات فراوان دیگر، شاخصها ذکر میشود. این روایت معروف صفوان جمّال: «کلّ شیء منک حسن جمیل الّا اکرائک الجمال من هذا الرّجل» و دیگر روایاتی که فراوان است، از این قبیل است. بعد که نوبت به عصر تدوین فقه استدلالی میرسد - دوران شیخ مفید و بعد از ایشان - باز انسان مشاهده میکند که فقه سیاسی در آنجا وجود دارد؛ در ابواب مختلف، آن چیزهائی که مربوط به احکام سیاست و ادارهی جامعه است، در اینها هست. بنابراین سابقهی فقه سیاسی در شیعه، سابقهی عریقی است؛ لیکن یک چیز جدید است و آن، نظامسازی بر اساس این فقه است؛ که این را امام بزرگوار ما انجام داد. قبل از ایشان کس دیگری از این ملتقطات فقهی در ابواب مختلف، یک نظام به وجود نیاورده بود. اولْ کسی که در مقام نظر و در مقام عمل - توأماً - یک نظام ایجاد کرد، امام بزرگوار ما بود؛ که مردمسالاری دینی را مطرح کرد، مسئلهی ولایت فقیه را مطرح کرد. بر اساس این مبنا، نظام اسلامی بر سر پا شد. این، اولین تجربه هم هست. چنین تجربهای را ما در تاریخ نداریم؛ نه در دوران صفویه داریم، نه در دورههای دیگر. اگرچه در دوران صفویه کسانی مثل «محقق کرکی»ها وارد میدان بودند، اما از این نظام اسلامی و نظام فقهی در آنجا خبری نیست؛ حداکثر این است که قضاوت به عهدهی یک ملائی، آن هم در حد محقق کرکیِ با آن عظمت بوده است؛ ایشان میشود رئیس قضات، تا مثلاً قضات را معین کند؛ بیش از اینها نیست؛ نظام حکومت و نظام سیاسی جامعه بر مبنای فقه نیست. ایجاد نظام، کاری است که امام بزرگوار ما انجام داد. همان طوری که جناب آقای مهدوی در نطقشان اشاره کردند - که من اجمالاً اطلاع پیدا کردم - امام مسئلهی ولایت فقیه را در نجف استدلالی کردند و بحث کردند؛ بعد هم در مقام عمل، این را پیاده کردند و آوردند، شد یک نظام اسلامی.
✓ امام خامنه ای (روحی فداه) می فرمایند:
♦♦ لحظه را باید شناخت؛ ♦♦
فرض بفرمایید! کسانی که که در کوفه دلهایشان پر از ایمان به امام حسین(علیه السلام) بود، به اهل بیت(علیهم السلام) محبت هم داشتند، اما چند ماه دیرتر وارد میدان شدند...پیش خدا ماجورند؛
اما کاری که باید بکنند آن کاری نبود که آنها کردند
▬▬▬▐!!! لحظه را نشناختند... عاشورا را نشناختند! در آن زمان آن کار را انجام ندادند...▌▬▬▬ 88/10/29