فتوای مجتهد بزرگ آیت الله کاشف الغطاء در
مورد فلسطین چه بود؟
احکام
شرعی و فتواهای علمای اسلام و مراکز و مجامع دینی درباره دفاع از فلسطین و قدس
قسمت
اول : فتوای مجتهد بزرگ آیت الله محمد حسین آل کاشف الغطاء
قابل توجه شیعیان
افراطی و فتنه گران مذهبی که کمک به مردم مظلوم فلسطین را حرام می دانند…
فتوای مجتهد بزرگ آیت الله محمد حسین آل کاشف
الغطاء اعلان جهاد مقئس برای نجات فلسطین حضرت آیت الله العظمی شیخ محمد حسین آل
کاشف الغطاء رهبر شیعیان در نجف اشرف فتوای مهم زیر را در راه نجات فلسطین صادر
کردند.
بسم الله الرحمن الرحیم
یا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا
هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِیکُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ تُؤْمِنُونَ
بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ
ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ غْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ
وَیُدْخِلْکُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاکِنَ
طَیِّبَةً فِی جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ وَأُخْرَى
تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِّنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِیبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ
برخی بزرگان نسخه ای از فتوایی
را که در مورد لزوم دفاع از فلسطین صادر کرده بودم در خواست کردند و انگیزه این
درخواست، دردها و محنت حاضری است که پس از ۳۰ سال مبارزه و فداکاریهای بیشمار که
با جان و مال انجام گرفته و از حد شمارش خارج است به این سرزمین مقدس رسیده است. و
ما هم اینک شاهدیم محنت و بلوی از مرزهای فتوی گذر کرده و وجدان هر مسلمان با احساسی
را خدشه دار کرده است. و ضمیرش وجوب دفاع از فلسطین را با تمام قدرت به او الهام
کرده و بذل جان و مال عزیز در این راه و اعلان جهاد مقدس آسان و سبک شده است. پس
ای مسلمانان سستی و تنبلی به خود راه ندهیدکه شما برتر و بالاترید.«
إِنتَنصُرُواْاللَّهَ یَنصُرْکُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَکُمْوَ مَا النَّصْرُ
إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ وللّهَ قویٌ عَزِیزٌ»
محمد حسین آل کاشف الغطا
در ماه ربیع الثانی سال ۱۳۵۸ ه. ق سئوالهایی در
مورد مسأله فلسطین و دفاع از آن به محضر ایشان ( رحمه الله علیه ) تقدیم شد که به
نحو زیر پاسخ گفتند:
...برای مشاهده پاسخ به ادامه مطلب بروید
انحراف در شبکه ای به
نام امام حسین}
[http://www.aparat.com/v/rvoby]
امام صادق} و انتظار حضرت حجَّتأ
آیت‌الله محمد ناصری شامگاه پنجشنبه در درس اخلاق ماه مبارک رمضان با
اشاره به حضور حضرت صاحب‌الامر(عج) در اجتماع و میان مردم جامعه اظهار کرد: غیبت صاحب‌الزمان(عج)به
معنای غایب شدن و حضور نداشتن نیست، بلکه به معنای حضور داشتن ولی ناشناس بودن در
جامعه است.
آیت‌الله ناصری حالت
انتظار را در قالب ذکر یک نمونه بیان کرد و گفت: بر
اساس حدیثی که یکی از یاران خاص حضرت صادق(ع) نقل کرده، می‌توان دید حضرت صادق(ع)
که در شمار منتظران ظهور قرار داشته‌اند، چگونه بی‌تابانه اشک می‌ریخته و انتظار
ظهور را در دل داشته‌اند.
وی خاطرنشان کرد: بنابراین روایت، روزی مفضّل بن عمر، ابوبصیر، ابان بن تغلب و
سدیر، که هر 4 تن از یاران ویژه حضرت صادق(ع) و در شمار فداییان ولایت بوده‌اند،
به محضر آن حضرت می‌آیند و آن حضرت را در لباسی با آستین هایی تقریباً کوتاه و
بدون یقه و سینه‌ای باز می‌یابند که بر روی خاک نشسته و به شدّت گریه می‌کنند و
این سخنان را بر زبان می‌رانند که ای سرور من! غیبت
تو بر گرفتاری‌ها و ناراحتی‌های من افزوده است، گمان نکنم اشک چشمم خشک شود و ناله
سینه‌ام فرو نشیند.
استاد اخلاق حوزه
علمیه اصفهان در بیان این واقعه تصریح کرد: سدیر
با دیدن این حالت، ناراحت می‌شود و از آن حضرت می‌پرسد که یابن رسول الله! چه مطلبی
برای شما پیش آمده که این گونه منقلب و ناراحت هستید که آن حضرت، آهی کشیده و پاسخ
می‌دهند "امروز صبح در کتاب جفر اکبر نظر می‌کردم که به مسائل مربوط به خاتم‌الأوصیا
رسیدم، دیدم این بزرگوار چه مقامی نزد حضرت حق دارند و چه اندازه غیبتشان طولانی
می‌شود و چقدر باید ناراحتی اجتماعات را تحمّل کنند، چقدر بندگان خدا از دین حق
دست شسته و از آن خارج می‌شوند و من از حالات آن حضرت در روزگار غیبت منقلب شده بی‌اختیار
اشک چشمم جاری شده است.
وی خاطرنشان کرد: تحلیل کوتاه این حدیث شریف، نشان می‌دهد آن حضرت با فرزند زاده
بزرگوارشان سنخیت کامل دارند، در طلب رفع مشکلات ایشان هستند و از آنجا که ایشان
در بالاترین حدّ ممکن، پیراسته از آلودگی‌ها هستند، نمی‌توانند به وضعیت موجود
راضی باشند بنابراین بی‌اختیار در سلک منتظران آن حضرت قرار گرفته و اشک از
دیدگانشان جاری می‌شود.
روزنامه وطن امروز:
عمامه
هایی با قابلیت...
یادداشت خوانندگان// میلاد حبیبی از اصفهان: این
روزها که عراق جولانگاه فرزندان وحشی یزید شده و روزانه چندین تروریست به درک واصل
می‌شوند و چندین مسلمان شهید، نگاه همه سیاسیون و رسانه‌ها به انتهای این بحران
خیره شده است و چشمان ما ناخودآگاه به گذشته می‌نگرد. انگار دوباره تاریخ دارد
تکرار می‌شود. شیطان این بار یک فیلم تکراری را به مسلمین قالب کرده است. لوکیشن
واقعه حرّه این بار به جای مدینه در عراق است و «ملک عبدالله» به زیبایی در نقش
یزید هنرنمایی می‌کند و «ابوبکر بغدادی» نقش «حصین بن نمیر» را بازی می‌کند اما ما
هرچند نگران جان برادرانمان هستیم ولی نگاهمان به انتهای این بحران خیره نشده است،
چون دل‌های مسلمین قرص است به «العاقبه.. للمتقین» و پشت این امت واحده به «فان
حزب الله هم الغالبون» گرم است. حال بگذار ملک عبدالله مسلمان‌کش هرچقدر دلش می‌خواهد
خواب پنبه‌دانه ببیند. زهی خیال باطل که دولت اسلامی عراق و شام تشکیل بشود…
و
اما چه شد که این شد؟
سلمانانی که در تاریخشان امثال
«شریح قاضی»ها را دارند، خیلی نباید تحلیل این مسائل برای‌شان سخت باشد. مسلمانان
همیشه تاوان حرف‌شنوی از خواص بی‌بصیرت را پس می‌دهند. چه آن خواص بی‌بصیرت، «آیت‌الله‌نما»های
شیعه باشند، چه مفتی‌های نفتی عربستان. البته از مفتی‌های نفتی غیر از این نباید انتظار
داشت. این مفتی‌ها پول مفت می‌گیرند تا حرف مفت تحویل مسلمانان بدهند و اگر جز این
کنند جای تعجب دارد. اما این بار دلم پر است از خودی‌های ناخودی. کسانی که با لباس
تشیع آمده‌اند تا فاتحه تشیع را بخوانند. همان‌ها که اسلام ناب آمریکایی را از لس‌آنجلس،
لندن و… به جهان عرضه می‌کنند
و دلگیرم از آن «آیت‌الله‌نما»هایی که به اسم امام حسین، اهل‌بیت، مرجعیت و… هرچه می‌خواهد دل تنگشان
می‌گویند. اعضای داعش مشتی دیوانه‌اند ولی مقصرند آنهایی که این دیوانه‌ها را
دیوانه‌تر کردند و چه در این دنیا، چه در آن دنیا باید تقاص پس بدهند. آیت‌الله‌نما‌هایی
که سنگ منافقین را به سینه می‌کوبیدند و می‌گفتند «پیغمبر هیچوقت منافق نکشت»، حال
تماشا کنند که چگونه منافقین امروز جهان اسلام مسلمان‌کشی به راه انداخته‌اند و سر
مسلمین، «برازوکا»ی جام‌جهانی‌شان شده است. جنس عمامه‌های این عمامه به‌سرها از
جنس عمامه «شیخ ابراهیم زنجانی» است که حکم اعدام شیخ فضل‌الله نوری را صادر کرد.
عمامه‌هایی که در راستای آرمان‌های والای ملکه الیزابت گور به گور شده بسته می‌شوند
قابلیت طناب‌دار شدن دارند، حال گاهی به طور مستقیم باعث اعدام «شیخ فضل‌الله»ها
می‌شوند، گاهی هم به طور غیرمستقیم جان کودک ۴ ساله عراقی را می‌گیرند.
جماعتی
که با دهان‌های بی‌بند و بار خود دشمنان تشیع را تحریک کردند در خون شهدای «دفاع
اسلامی عراق و شام» شریکند. آنهایی که در شبکه‌های ماهواره‌ای خود افاضات اسرائیل‌شادکن
می‌فرمودند، پس چرا الان که یزیدیان دوباره حمام خون به راه انداخته‌اند کاری نمی‌کنند؟
کجایند آنهایی که حاضر بودند برای امام حسین هر کاری بکنند؟ کجایند مردان پرادعا؟
کجایند آنهایی که روی حرف ولی‌فقیه ان قلت آوردند و هفته برائت را جایگزین هفته
وحدت کردند؟ پس چرا الآن میدان را خالی کردند؟ آنهایی که علی را منهای ۲۵ سال حفظ
وحدتش معرفی می‌کنند، نه علی را می‌شناسند نه ولایت علی را. منادیان تفرقه چرا این
روزها کور شده‌اند؟ چرا نمی‌بینند امروز در عراق شیعه و سنی دوشادوش هم و برای حفظ
جان هم می‌جنگند؟ چرا نمی‌بینند قدرت وحدت را؟ چرا نمی‌بینند بصیرت مرجعیت واقعی
را؟ چرا نمی‌بینند اماکن مقدس عراق تاکنون در سایه وحدت از گزند این وحشی‌ها در
امان مانده است؟ چرا نمی‌بینند…؟ کورباد چشمی که نمی‌تواند
ببیند وحدت امروز شیعه و سنی را. امروز مردم عراق چوب زبان‌درازی این کاسه‌های داغ‌تر
از آش را می‌خورند ولی چوب خدا صدا ندارد. چوب بی‌صدای خدا باعث شد این خواص بی‌بصیرت
از چشم شیعیان جهان بیفتند. چوب بی‌صدای خدا باعث شد مردم عراق بفهمند: «آیت‌الله‌نما»های
شیعه هم مثل مفتی‌های نفتی، حرف مفت تحویل جهان اسلام می‌دهند، باعث شد همه بفهمند
از دل عقاید انجمن حجتیه «دولت اسلامی عراق و شام» بیرون می‌آید، نه دولت کریمه
موعود.
شیعه
بر خون استوار است ولی این خون‌ها پل صراط را برای خیلی‌ها لغزنده خواهد کرد.
پـازل دشمـن[http://www.aparat.com/v/OB4T9]
اینجا هیئت است … هیئت انقلاب
عقل از حیرت وامانده است …
دو سوی معادلات با هم موازنه نمی شوند.
اینجا «عقل می گوید بمان و عشق می گوید
برو»
و هیئت وعده‌گاه عاشقی ماست …
عشق از سکون و رخوت و ماندن بیزار است.
اما
اینجا وقتی عشق به حرکت فرا می خواند و عقل، معادلاتش تغییر می کند …
اینجا شور و شعور با هم همراه می شود و عقل و عشق با هم، هم‌مسیر...
اینجا هیئت است … هیئت حسین (ع)
بدون تو عشق برای ما جز «عین» و«شین» و «قاف» نیست …
بدون تو «عین» و «شین» و «قاف» برای ما حروفی تهی از محتواست.
و ما با تو مفهوم عشق را فهمیدیم …
اینجا دانشگاه انسان سازی است
اینجا معجزه عشق وجود خستگان عاصی را مرهم است
اینجا میعاد‌گاه و محل میثاق برای امضای عهدنامه بندگی است
اینجا سرای توبه ماست
اینجا خانه استغفار گنه کاران است
اینجا محل ترکِ گناهِ انسانِ سر تا پا گناه است
اینجا محل «آه» و یافتن «راه» است
آنان که مسلم را تنها گذاشتند، آنان که نایب حسین را تنها گذاشتند …
حسین را هم تنها خواهند گذاشت.
و «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»
و هر شب ما در هیئت داستان «ولی شناسی» است
ما قرار گذاشتیم …
هیئتمان هیئت انقلاب باشد و در هیئت انقلاب درس «ولی شناسی» بگیریم.
اینجا هیئت است … هیئت انقلاب
شعائر سیدالشهدا علیه السلام با کدام احیاء شد؟؟؟
جهاد و امر به معروف؟؟؟ یا قمه زنی ؟؟؟
قسمت ششم علف
های هرز[http://www.aparat.com/v/pJT3L]