بر خلاف آنچه تصور می‌گردد حرمت قمه‌زنی در سال‌های اخیر و بعد از فتوای رهبری مطرح گردیده است، باید گفت فقهاء و علمای بزرگی قبل از مقام معظم رهبری و حتی قبل از انقلاب وجود داشته‌اند که حکم بر حرمت قمه‌زنی نموده‌اند؛ که از این میان می‌توان از فقهاء بزرگی همچون:
آیت الله العظمی سید محمد حسن شیرازی مشهور به میرزای شیرازی (1230-1312ق)،
حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی (مؤسس حوزه علمیه قم1267- 1355ق،)
زعیم بزرگ جهان تشیع آیت الله العظمی سیدابوالحسن‌اصفهانی (1284-1365ق)،
دانشمند پر آوازة شیعی آیت الله العظمی سید محسن امین عاملی (1284- 1318ق)،
فقیه نامدار آیت الله العظمی سید محسن حکیم (متوفی 1348ش)،
علامه شیخ محمد جواد مغنیه (1322 - 1400ق)،
فقیه مجاهد آیت الله العظمی عبدالکریم جزائری(1289- 1342ق)
آیت الله محمد باقر بیرجندی (1276- 1352ق)،
آیت الله سید محمد مهدی قزوینی (متوفی 1358ق)،
آیت الله هبةالدین حسینی شهرستانی (1301-1386ق)،
آیت الله شیخ جعفر بدیری (متوفی 1369 ق)،
علامه شیخ محسن شراره (متوفی1365 ق)،
آیت الله شیخ محمد خالصی (متوفی 1383 ق)،
عالم و زاهد معروف شیخ علی قمی (متوفی 1371 ق)،
آیت اللَّه شیخ غلامحسین تبریزى (1260- 1359ش)،
امام خمینی، آیت الله شهید مطهری و آیت الله شهید سید محمد باقر صدر نام برد.
به ادامه مطلب بروید...
مرحوم سید محسن امین در کتاب خویش به نام «التنزیه لاعمال الشیبه» با استدلال و برهان ثابت می‌کند قمه‌زنی و برخی دیگر از خرافات رایج در عزاداری امام حسین، علیه السلام، نه تنها ثوابی ندارد بلکه از نظر شرع مقدس حرام و از کار‌های شیطان است. در پی انتشار این اثر، که با هدف پاکسازی گردهمایی‌های مذهبی از بدعت‌ها و گمراهی‌ها انجام شد، مردم نا آگاه چنان در برابرش موضع گرفتند، که برخی از دوستانش خطر «انقلاب عوام» را به وی گوشزد کردند. تبلیغات فراگیر درباره دانشمند مصلح دمشق چنان مؤثر افتاد که حتی گروهی از گویندگان مذهبی در مسجدها به بیان گمراهی‌هایش پرداختند و برخی از مردم با گرو نهادن خانة خود و به دست آوردن اندکی پول، در جهاد نامقدس ضد سید محسن شرکت جستند. ولی از آنجا که حق با سید بود، بالاخره پیروز و سربلند شد. تا آنجا که پس از اندک زمانی، آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی (که در آن زمان مقام ریاست تامه و مرجعیت عامه را داشتند) به طرفداری از امین عاملی وکتاب بیداری بخش او فتوا صادر کرد و با صراحت گفت: انّ استعمال السّیوف و السلاسل و الطبول و الابواق و ما یجری الیوم أمثاله فی مواکب العزاء بیوم عاشورا انّما هو مُحرم و هو غیر شرعی. «بکاربردن شمشیرها (= قمه‌زنی) و زنجیرها و طبل‌ها و بوق‌ها و کارهایى مانند این امور که امروزه در دسته‌هاى عزادارى و در روز عاشورا معمول است همه حرام و غیر شرعى است.» در شهر مقدس قم نیز مرحوم شیخ عبدالکریم حائری، مؤسس و بنیانگذار حوزة علمیه آن، که فقیهی روشن‌بین بود این روش تعزیه و عزادارى را با پیام عاشورا ناسازگار مى‌دید؛ از این روى، درصدد برآمد تا از رواج این رویه‌هاى نادرست و کارهاى خرافى به اسم دین و امام حسین، علیه السلام، جلوگیرى کند. از این روى، در فتوایى، با تیغ‌زنى به مخالفت برخاست. حاج شیخ در گامى دیگر، پاره‌اى از مجلس‌هاى تعزیه و شبیه‌خوانى را تبدیل به مجالس روضه‌خوانى کرد. اقتدار حاج شیخ، سبب شد که در محافل تعزیه قم از رواج کارهاى ناروا جلوگیرى شود و مجلس گردانان و صاحبان مجالس، به احترام حاج شیخ، به گرد برگذارى تعزیه‌هاى ناروا نگردند و عزاداران را از چنین کارهایى بازدارند. ولى پس از حاج شیخ، دوباره برگذارى تعزیه‌هاى نامناسب و ناسازگار با باورهاى اسلامى و شیعى از سر گرفته شد. مرجع بزرگ جهان تشیع آیت الله بروجردی نیز کوشش بسیاری در جهت اصلاح مجالس عزاداری از این‌گونه انحرافات نمودند ولی متأسفانه با مخالفت شدید بعضی از گردانندگان دستجات روبرو گردیدند به صورتی که بعضی از آنها می‌گفتند: ما داوزده ماه سال را در تمام امور به حضرت آیت الله مراجعه نموده و از ایشان تقلید می‌کنیم، ولی دهة عاشورا از معظم‌له تقلید نخواهیم نمود بلکه از آن چه که خودمان تشخیص می‌دهیم، پیروی خواهیم کرد!
